Blog

In opdracht van de Tivoli Vredenburg maakte Merel Waagmeester een tentoonstelling over Simeon ten Holt.
Een van de brieven die Simeon haar schreef inspireerde haar een tentoonstelling te maken, niet alleen in beeld, maar in tekst en geluid. Dit werd als geluidsinstallatie in de Tivoli Vredenburg gepresenteerd tijdens hun Ten Holt festival-dag Januari 2023.

Ze leest passages voor uit zijn dagboeken, delen van brieven, reflecties op leven en werk, gecombineerd met geluidsfragmenten, waarbij het accent op de muziek – en met name de onbekendere werken ligt.
Het geheel geeft een impressie van het ontstaansproces en het rijke oeuvre van Ten Holt, die met zijn muziek steeds opnieuw een onbetreden gebied verkent.

 

-

'Bergen, Januari 2011

Lieve Merel,
ik weet niet of ik gesproken heb van een missie, misschien wel van een taak.
Ik was doordrongen van een taak, één daarmee. Gunde mezelf weinig respijt,
vakanties duurde me te lang, thuis was de plek waar het moest gebeuren.
Toch heb ik geduld ervaren en als een wezenlijk onderdeel van mijn werk gezien.
Je kunt vandaag niet maken wat pas volgende week geboren moet worden.
Het gaat dan om proces bewaking, het met je meedragen, het bestaan voor je werk.

Ik ben oud en aan het einde van een tocht, jij bent nog jong en aan het begin van een verhaal,
je eigen verhaal.
De vorm komt door gewoon te leven, geleid door een kompas dat je onvervreemdbaar geheim is.
Vertrouwen op de kracht van je wezen.
Misschien zien we elkaar in februari.

Hartelijke groet,

Simeon’

-

Muzieklijst 
gebruikt in opname, op volgorde van verloop

Werk                                                

Lemniscaat (1982) part 1  -  Bergen Kwartet
Kompositie 2 (1942)  -  Simeon ten Holt
Bagatellen (1954)  -  Ivo Janssen
II / IV / VI / XIV
Cyclus aan de Waanzin (1961)  -  Kees Wieringa
De droom van een lijkkoets
Zang van een overleden wals
Zang van een donderwolk
Meditatie in het nevelhuis
A/.Ta-lon (1967)  -  Asko Ensemble
5 etudes (1975)
No 4  -  Simeon ten Holt
No 5  -  Henry Kelder
Canto Ostinato (1976)
Section 1  -  Audio Visual – harp Gwyneth Wentink
Section 51-68  -  Kees Wieringa & Polo de Haas
Section 74  -  Arielle Vernède, Gerard Bouwhuis, Gene Carl, Cees van Zeeland
Natalon in E (1979)                          
IV Lento Sostenuto  -  Ivo Janssen
I Sostenuto/molto vivace  - Kees Wieringa
Lemniscaat (1982)  -  Rondane Kwartet (nu Natalon Kwartet)
episode XIII / episode XIV a+b
Solo duiveldans II (1986)  -  Ivo Janssen
Incantatie IV (1987) tableau 1  -  Rondane Kwartet­ (nu Natalon kwartet)
Section 54 tableau III
Section 79 tableau IV
Meandres (1995)  -  Polo de Haas, Kees Wieringa, Ellen Dijkhuizen, Fred Oldenburg
Section 168

 

'De eeuw van Simeon' binnenkort in de bioscopen
Een film van Paul Hegeman

Paul Hegeman: 'Canto Ostinato mag met recht een van de mooiste composities van de hand van een Nederlander genoemd worden. Simeon ten Holt was zijn naam, de componist die het grootste gedeelte van zijn leven in zijn geboortedorp Bergen woonde en aldaar in 2012 overleed.
De Canto is natuurlijk zijn meest bekende werk, maar hij schreef zoveel meer. Wat te denken van zijn 4 Soloduiveldansen en de Incantatie IV. In mijn nieuwe documentaire, ‘De eeuw van Simeon’, krijgen ook deze stukken de aandacht die ze verdienen in fraaie uitvoeringen van Hannes Minnaar, het Natalon Kwartet en het Amstel Sax Quartet.

Maar een film over ten Holt zou uiteraad niet compleet zijn zonder het prachtige Canto; hier vertolkt door het Oer Ensemble, de originele formatie die 40 jaar geleden de allereerste opvoering van het stuk voor haar rekening nam en nu in een briljante recente uitvoering bewijst hoe tijdloos de muziek van ten Holt is. De sprankelende uitvoering van het jonge pianoduo Scholtes en Janssens is daar een andere bevestiging van. Pianist Kees Wieringa is onze muzikale gids die naast het relaas van de overige musici uitlegt wat de Canto zo virtuoos maakt en hoe het was om decennialang met Simeon op te trekken.
De film gaat immers naast de muziek tevens over de mens Simeon ten Holt. Wie was hij eigenlijk? En hoe leefde hij? Wat waren zijn drijfveren en obsessies?
Daarover laat ik de vrouwen in zijn leven aan het woord, die allen een ander aspect van zijn karakter belichten. Met zijn tweede vrouw Noeki Smid bezoek ik Simeons geboortehuis en de plek waar zij samen geleefd hebben. Met dochter Marijn vertoef ik in de Bunker waar hij in tijden van schaarste gedwongen was te verblijven. Marijn, die fotograaf is, heeft mij zeldzaam fotomateriaal verstrekt dat die bizarre tijd perfect illustreert. Met zijn weduwe Colette Noel verblijf ik in het sprookjesachtige huisje aan de Loudelsweg waar zij geruime tijd samen hebben geleefd. En we wandelen door het Bergense natuurschoon dat Simeon zo kon inspireren.
Een schat aan archiefmateriaal draagt er verder toe bij om Simeon ten Holt in de documentaire weer tot leven te wekken'.

Vanaf 9 januari 2025 brengt Mokum Filmdistributie ‘De eeuw van Simeon’ uit in de Nederlandse bioscopen.

21 juni in Arnhem

Coproduction Introdans & Krisztina de Châtel

TYPHOON will premiere 22 February 2025 at Internationaal Theater Amsterdam.
tour: 18 February – 18 May 2025
all locations: Amsterdam, Amersfoort, Kampen, Groningen, Zaandam, Nijmegen, Veghel, Haarlem, Maastricht, Roosendaal, Middelburg, Hoofddorp, Leiden, Hengelo, Den Haag, Heerenveen, Deventer, Hoorn, Delft, Amstelveen, Cuijk, Tilburg, Rotterdam, Leeuwarden, Helmond, Utrecht, Enschede, Alkmaar, Kerkrade, Waalwijk, Capelle a/d IJssel, Alphen a/d Rijn.

Full tour & locations

In a windless prologue accompanied by the rippling piano sounds of Simeon ten Holt’s Canto Ostinato, the dancers prepare themselves for what is to come. They hang off balance as if leaning against the wind. Their arms cleave the air. They are ready for battle. Then the growing noise of wind machines drowns out the soft piano sounds. The dancers fill their lungs and proudly fight this (invisible) matter that they make tangible while dancing. The monumental dance performance Typhoon (1986) by choreographer Krisztina de Châtel will be revived in the spring of 2025 and danced by the dancers of Introdans. The choreographic urge for order of De Châtel – queen of minimalist dance – is tested in this performance, as it were, in a flying storm.

For the performance Typhoon, Krisztina de Châtel collaborated with visual artist Peter Vermeulen and composer Simeon ten Holt. The central theme in Peter Vermeulen’s work is the conversion of energy into moving and sound-producing images. For Typhoon he developed the idea of ​​having the dancers enter into a direct confrontation with the incalculable forces of the wind. He installed three wind machines that can vary in strength from a light breeze to a heavy storm. De Châtel then allows her dancers to directly confront the wind machines designed by Vermeulen.